Ένα μεγάλο θέμα. Η απογοήτευση κυριαρχεί σε όλων των ειδών τις σχέσεις. Κάθε φορά που οι επιθυμίες ή οι προσδοκίες μας από τους άλλους δεν εκπληρώνονται, νιώθουμε αυτό το συναίσθημα, που μας κατακλύζει την καρδιά και το μυαλό.
Άλλες φορές είναι κάτι σαν μαχαιριά στην καρδιά, ενώ άλλες αισθάνεσαι ένα βάρος και μια θλίψη, που νομίζεις ότι έχουν φωλιάσει στην ψυχή σου και δεν θα βγουν ποτέ.
Απογοήτευση μπορεί να δοκιμάσεις και από ορισμένα γεγονότα που συμβαίνουν. Το να μην σε καλέσουν σε μια συνέντευξη, να χάσεις μια ευκαιρία, να μην καταφέρεις να πραγματοποιήσεις τον στόχο σου και πολλά άλλα...
Ένα συναίσθημα ζόρικο, που όμως μπορεί να μετατραπεί σε κάτι που θα σου δώσει δύναμη να προχωρήσεις.
Δεν έρχονται όλα στη ζωή όπως επιθυμούμε, δυστυχώς ή ευτυχώς, Χρειάζεται μεγάλος αγώνας για το κάθε τι και πολλές φορές οι κακές ή ανεπιθύμητες στιγμές και καταστάσεις ίσως είναι περισσότερες από τις καλές.
Και φαίνεται η απογοήτευση να κερδίζει έδαφος και να μας στοιχειώνει. Νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα πια, ότι δεν υπάρχει λύση, παρά μόνο ένα κενό, ότι τα πράγματα δεν θα αλλάξουν.
Το χειρότερο είναι να σε απογοητεύουν οι άνθρωποι. Εκείνοι για τους οποίους θα έκανες τα πάντα, εκείνοι που έχεις επενδύσει συναισθηματικά, που ζήσατε όμορφες αλλά και άσχημες στιγμές μαζί κι έπειτα έφυγαν χωρίς προφανή λόγο, εκείνοι που βοήθησες με κάθε τρόπο και αντί να χαίρονται γι΄αυτό, σου βγάζουν ένα πρόσωπο αδιάφορο και πολλές φορές κακό.
Όμως, όπως έχουν πει, αυτό που μας απογοητεύει δεν είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι, αλλά οι προσδοκίες που έχουμε από αυτούς.
Σύμφωνοι, αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δίνουμε χωρίς να παίρνουμε κάτι κι εμείς, έστω κι αν είναι ένα απλό ευχαριστώ ή ένα νεύμα ευγνωμοσύνης;
Δύσκολη η απάντηση. Ο κάθε ένας από εμάς θα σκεφτεί κάτι διαφορετικό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, λες: κάνε το καλό και μην περιμένεις τίποτα. Σε άλλες, περιμένεις μια ανταπόδοση, όχι κάτι μεγάλο, μα ίσα ίσα να νιώσεις ότι πρόσφερες στον συνάνθρωπο. Ίσως όμως να είναι μια παγίδα αυτό, για να γιγαντώσουμε την αυταρέσκεια μας.
Όλοι ανεξαιρέτως έχουμε βιώσει τέτοιες καταστάσεις. Το πως θα τις αντιμετωπίσουμε είναι στην ευχέρεια του καθενός μας, καθώς και στις αντοχές του.
Αυτό που μετράει είναι τελικά να καταφέρουμε να βγούμε από τη δίνη της απογοήτευσης, να δούμε τα πράγματα αποστασιοποιημένα και να προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε το συναίσθημα σε δύναμη για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε παρακάτω και να ζήσουμε και τις άλλες στιγμές, τις όμορφες.
Ευχή για όλους να είμαστε δυνατοί και να χαράζουμε νέες πορείες μέσα από τα συντρίμμια της ψυχής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου