Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020

ΜΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ


Εννέα μήνες… με πολλά συναισθήματα, σκέψεις, αγωνία αλλά και λαχτάρα… μια μοναδική εμπειρία για κάθε γυναίκα, που όσες φορές και αν τη ζήσει, ποτέ δεν τη χορταίνει.
Ένα θαύμα του Θεού στον άνθρωπο, ίσως το μεγαλύτερο απ’ όλα. Να δίνεις ζωή!
Η γυναίκα είναι η ευλογημένη γι’ αυτό τον σκοπό!
Αυτοί οι μήνες λοιπόν, κύλησαν με διάφορες καταστάσεις. Αρχικά, η συνειδητοποίηση ότι κάτι καινούργιο έρχεται στη ζωή μου. Ένα απλό τεστ επιβεβαίωσε με πανηγυρικό τρόπο την μεγάλη  μου αυτή επιθυμία. Ύστερα, η αγωνία, ότι όλα πάνε καλά, κάνοντας το πρώτο υπερηχογράφημα και βλέποντας μια κουκιδίτσα που θα μεγάλωνε μέρα με την ημέρα.
Δεν μπορώ να πω ότι δεν ένιωσα συγκίνηση, αλλά σίγουρα στην πορεία του χρόνου και βλέποντας σε κάθε υπέρηχο το έμβρυο να παίρνει μορφή, τα συναισθήματα γίνονταν πιο βαθιά.
Ήρθε όμως και η δύσκολη κατάσταση της πανδημίας και εκεί άρχισε η ανησυχία. Έντονη στην αρχή, κάτι άγνωστο μας επιτίθεται, θα είναι προστατευμένο το μωρό μου;
Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά και ξεπεράστηκε και αυτός ο φόβος.
Η εγκυμοσύνη υπήρξε εξαιρετική, χωρίς ταλαιπωρία. Ήμουν τυχερή σε αυτό. Είχα λοιπόν την ευκαιρία να ζήσω αυτό το χρονικό διάστημα χωρίς ιδιαίτερο άγχος και να απολαμβάνω τα κομπλιμέντα των γύρω μου σχετικά με την κοιλιά μου που μεγαλώνει.
Η μεγαλύτερη ανατροπή ήταν το φύλο του παιδιού. Άλλο υπολογίζαμε, το αντίθετο μας ήρθε! Τεράστια έκπληξη! Όλα λοιπόν, σε άλλο χρώμα! Ευτυχώς, είχα ήδη εναλλακτικές στο μυαλό μου κι έτσι είχα έτοιμο το σχέδιο Β από την αρχή!
Και να, που τώρα πια, στην καρδιά του καλοκαιριού, μπαίνουμε σιγά σιγά στην τελική ευθεία. Οι σκέψεις για το μέλλον πολλές. Πως θα είναι  το προσωπάκι του, αν θα είναι ήσυχο ή θα κλαίει, αν θα τρώει εύκολα, αν θα κοιμάται εύκολα, πως θα το ηρεμούμε όταν κλαίει, αν θα είμαστε καλοί γονείς και ένα σωρό άλλα.
Είναι λογικό να το σκεφτόμαστε αυτό μιας και είναι το ντεμπούτο μας στην δημιουργία ολοκληρωμένης οικογένειας.
Ένα είναι σίγουρο: θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο. Θα κάνουμε λάθη αλλά θα τα διορθώνουμε και μέσα από το παιδί μας θα μεγαλώνουμε και θα μαθαίνουμε καινούργια πράγματα.
Αγαπημένη μου κοιλίτσα, θα μου λείψεις, ειλικρινά. Κι από εσένα μωράκι μου, θα μου λείψουν οι τούμπες σου που έδιναν στην κοιλιά μου ακανόνιστο σχήμα!
Με το καλό να έρθεις αγάπη μου στον κόσμο και εύχομαι να είσαι πάντα υγιές κι ευτυχισμένο!