ΜΗ ΣΩΠΑΙΝΕΙΣ… ΜΙΛΑ!

Μην κάνεις το λάθος να σιωπάς. Μην αφήνεις να σε κατακλύζουν λέξεις που φοβάσαι να ξεστομίσεις. Το συναίσθημα φωνάζει κι εσύ θές να το φιμώσεις. Γιατί; Τι προσπαθείς να κρύψεις; Ποιος μπορεί να σου κλείσει το στόμα; 

Μίλα για όλα εκείνα που φοβάσαι, που σε ενοχλούν, που αγαπάς, που έχεις ανάγκη να μοιραστείς. Για εκείνα που σε οδηγούν ψηλά, αλλά και γι’άυτά που σε ρίχνουν στο σκοτάδι. Ποτέ δεν είναι αργά. Δοκίμασε να μιλήσεις σε όποιον θέλει να σε ακούσει. Αλλά και σε όποιον δεν θέλει, πάλι να μιλάς. Ίσως αυτά που θα του πείς, με κάποιο τρόπο να μπούν στο μυαλό και στην καρδιά του και να τον κάνουν να καταλάβει όσα δεν θα τολμούσε ο ίδιος να ψάξει να μάθει.

Αγαπάς; Πες το! Νοιάζεσαι; Πες το κι αυτό. Νιώθεις αδικημένος; Υπερασπίσου τον εαυτό σου! Θες να βοηθήσεις; Δώσε τη συμβουλή σου. Θες να καινοτομήσεις; Δώσε στους άλλους να καταλάβουν ότι είσαι έτοιμος να δουλέψεις γι΄αυτό. Θύμωσες; Δήλωσέ το!

Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος και οι λέξεις που θα χρησιμοποιήσεις. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Πάντα με αγάπη, με κατανόηση, με σθένος. Χωρίς φόβο, δειλία, κακή προαίρεση. Όλα μπορούν να λεχθούν με τον κατάλληλο τρόπο.

Και άκου: Ο φόβος μας κρατάει πίσω. Μας δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα και μας ρίχνει στην παγίδα της συντριβής.

Δεν χρειάζεται να φοβάσαι. Όταν αυτό που νιώθεις είναι αληθινό, τίποτα δεν θα σε σταματήσει. Και να είσαι σίγουρος ότι κάποιοι θα το εκτιμήσουν. Κι αν όχι, τι πειράζει; Αφού εσύ έβγαλες από μέσα σου τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σου. Έδωσες στον άλλο να καταλάβει ότι αγαπάς, νοιάζεσαι, αδικείσαι, βοηθάς, καινοτομείς, θυμώνεις.

Συναισθήματα είναι όλα και εκτός από το να εκφράζονται με βλέμματα ή πράξεις, πρέπει και να λέγονται.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η σιωπή είναι χρυσός. Σε κάποιες άλλες είναι κάρβουνο που σε καίει.

Δώσε στον άλλον να καταλάβει πως αισθάνεσαι.  Που ξέρεις, μπορεί κι εκείνος να έχει ανάγκη να σου μιλήσει, αλλά να περιμένει από σένα το πρώτο βήμα. Θα το δεις στα μάτια του. Κι εσύ, σαν πιο «γενναίος» θα τολμήσεις. Και θα τον παρασύρεις κι εκείνον στους δικούς σου δρόμους, θα τον βοηθήσεις να ανοίξει την καρδιά του και να βγάλει από μέσα του όλα αυτά που αισθάνεται και τον τρώνε. Είτε θετικά είτε αρνητικά.

Αν νιώθεις ότι θες να εκφράσεις την αγάπη και τη συμπάθειά σου, χρησιμοποίησε λόγια τρυφερά. Που θα κάνουν τον άλλον να νιώσει τη ζεστασιά τους.

Αν θύμωσες, κάνε ένα διάλειμμα να ανασυνταχτείς ψυχικά και έπειτα πιάσε τον άλλον και μίλησέ του για το πώς σε έκανε να νιώσεις. Μπορεί στην αρχή να μην το δεχτεί, έπειτα όμως θα το επεξεργαστεί και θα καταλάβει. Μην μιλήσεις με άσχημο τρόπο, μα δώσε του μέσα από τις λέξεις το συναίσθημα που ένιωσες και θα το πιάσει αμέσως.

Αν θες να βοηθήσεις, γίνε διακριτικός. Ρώτησε με ευγένεια τον συνάνθρωπό σου αν έχει ανάγκη να σου πει τι ακριβώς του συμβαίνει. Χωρίς να επιμείνεις. Δείξε το ενδιαφέρον σου για τη συναισθηματική του κατάσταση. Ακόμα και να καθίσεις να τον ακούσεις, βοηθάει. Και από εκεί και πέρα, εφόσον μπορείς να κάνεις και κάτι άλλο, το κάνεις.

Ότι και να είναι αυτό που θες να εκφράσεις, ένας τρόπος υπάρχει: Να μιλάς! Ξεκίνα από σήμερα, ψάξε μέσα σου να δεις τι θες να πεις και που, μην χάνεις χρόνο. Θα αισθανθείς ανακούφιση και θα δεις πως πολλά πράγματα θα γίνουν  πιο εύκολα! Καλή αρχή λοιπόν!